-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:8566 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

دليل اين كه مي گويند نگاه اوّل به نامحرم حرام نيست چيست؟

به فتواي مراجع معظم تقليد فعلي فرقي بين نگاه اوّل و نگاه دوم و... نيست. معيار در حرمت و عدم حرمت، اوّلي يا چندمين بودن آن نيست. به نظر مراجع تقليد نگاه كردن مرد به بدن زن نامحرم چه با قصد لذّت و چه بدون آن حرام است، و نگاه كردن به صورت ودستها اگر به قصد لذّت باشد حرام است، ولي اگر بدون قصد لذت باشد مانعي ندارد. در اين قسمت نگاه به صورت و دستها بدون قصد لذت آيت اللَّه فاضل لنكراني، آيت اللَّه آقا شيخ جواد تبريزي فرمودهاند: احتياط آن است كه بدون قصد لذت هم به آنها نگاه نكند، و ايت اللَّه خويي(ره) مي فرمايد: احتياط واجب آناست كه بدون قصد لذت هم نگاه نكند. آيت اللَّه گلپايگاني فرموده: حرام بودن نگاه به آنها (دست و صورت) بدون قصد لذت هم خالي از قوّت نيست.(1) آن چه بين عوام در نگاه اوّلي و دوّمي گفته مي شود، بنابرايناست كه چون غالباً نگاه اوّل به طور ناخودآگاه و بدون قصد است، گفتهاند اشكال ندارد، اما اگر همان نگاه اول به صورت و دستها شرايط حرمت (با قصد لذّت و شهوت بوده) را داشت، حرام است.

پي نوشتها:

1. توضيح المسائل مراجع، ج 2، ص 415، مسئله 2433.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.